خدای مهر پرور چه واژه زیبائی
مهر و محبت از اوست گر چه دیر فهمیم
اگه دردی داد پیَش درمانی
اگه زهری ریخت پیَش پادزهری
اگه شیون آموخت پیَش خنده ای
اگه زمستانی شد پیَش بهاری
امورات خدا نیست بی حکمتی
شاید به آرزوها دیر رسیم
پس بدان دراین هست حکمتی
فرمود در را بکوب نیست در من نا امیدی
فرمود صدایم زن هستم برایت جوابگوئی
فرمود از من بخواه برایت دارم وفور نعمتی
فرمود درمان دردت بامنست میکنم ترا شفاعتی
تا که دانی همیشه دارم برایت عنایتی
فرمود اگه امیدتو به کوه قاف کنی
ز من بدان تا ابد الاباد نا امیدی
امیدتو ز من قطع نکن ای انسان
که دارم برایت سر نوشتی ایده آل
تا اراده خودم نباشد ای انسان
نتوانی نفسی در وجود آری انسان
فرمود برای زیستنی تا ابد
هرگز گناه نکن ؛ نکن بساط گناه پهن
هرگز دروغ نگو ؛
نکن انکار زود
فرمود هرگز نکن دزدی ؛
مال را به صاحبش باز گردانی
هرگز نکن زنا ؛
بزودی توبه کن و نکن تکرار
هرگز مال حرام به سفره ات نیاور ؛
هماندم بگذار پشت در
هرگز حق دیگران را نکن نا حق
مالشان را واگذار به صاحبان حق
هرگز از ستایش خداوند بزرگ دوری نکن
سجده شکرگزار ؛ دم به دم یاد آن خداوند جهان کن